"Η ανταρκτική είναι ένας διαφορετικός κόσμος" λέει ο κινηματογραφιστής Maciek Jabłoński, με το δέος που νιώθει κάποιος που βίωσε πραγματικά τον τελευταίο μεγάλο ερημότοπο του πλανήτη. Παραμένει ένα σκληρό και επικίνδυνο περιβάλλον "ακόμα και μετά από πάνω από 100 χρόνια εξερεύνησης και με όλες τις σύγχρονες τεχνολογίες πλοήγησης και ασφάλειας", και όλες οι ομορφιές και οι απειλές του Βόρειου Ωκεανού προβάλλονται με τρομαχτικό ρεαλισμό στο πρώτο του ντοκιμαντέρ, το "Selma – An Adventure from the Edge of the World". Η ταινία αφηγείται την ιστορία του πολωνικού γιοτ S/Y Selma Expedition και των 11 μελών του πληρώματος, που τους πήγε στη Θάλασσα Ρος, στα πιο κρύα και βόρεια νερά στον κόσμο.
Συναρμολογώντας τις λήψεις που τραβήχτηκαν στη Θάλασσα Ρος καθώς και "στις πολλές άλλες αποστολές της Ανταρκτικής σε εκείνη την περιοχή" ο Maciek δημιούργησε μια ταινία που δεν δείχνει μόνο τα επιτεύγματα του πληρώματος, αλλά και τη δύναμη χαρακτήρα που απαιτείται για το πιλοτάρισμα ενός μικρού γιοτ μέσα από αυτά τα τόσο συναρπαστικά αλλά φονικά νερά. "Δεν ήμουν μέλος του πληρώματος στην αποστολή στη Θάλασσα Ρος, τότε δεν γνώριζα ακόμα την ομάδα, αλλά άκουσα για αυτήν την πρόκληση από έναν φίλο και συμμετείχα μετά στην κρουαζιέρα Selma, που οργανώθηκε νωρίς την άνοιξη της Ανταρκτικής, ως σκηνοθέτης και κινηματογραφιστής, για να μεταφέρω την ιστορία τους στην οθόνη".
Φυσικά, κάποιες φορές, το γύρισμα πάνω στο Selma ήταν δύσκολη υπόθεση. Ειδικά, καθώς ο Maciek τελούσε επίσης και χρέη πληρώματος με "τα ίδια καθήκοντα που είχαν όλοι όσοι επέβαιναν, όπως μαγειρείο, πηδάλιο και λοιπά". Η σύνθεση του αρχειακού υλικού και η ολοκλήρωση της ταινίας με τις δικές του λήψεις ήταν εξαιρετικά απαιτητική εργασία, και ήταν κρίσιμο να έχει πάντα τις μηχανές του εύκαιρες, ώστε να μπορεί να ανταποκρίνεται σε κάθε ευκαιρία. "Κοιμόμουν με τη μηχανή, έκανα τη βάρδια μου με τη μηχανή και πήγαινα και στην τουαλέτα με τη μηχανή!" λέει γελώντας.
Με αυστηρούς περιορισμούς στις αποσκευές που τα μέλη του πληρώματος μπορούσαν να έχουν μαζί τους, ήταν απαραίτητος ο μικρός, ελαφρύς και αποτελεσματικός εξοπλισμός λήψης ταινιών. "Σχεδόν ολόκληρη η ταινία γυρίστηκε με εξοπλισμό Sony" εξηγεί ο Maciek, "ολόκληρη η αποστολή στη Θάλασσα Ρος το 2015 γυρίστηκε κυρίως με την PXW-X70, με εξαιρετική ισορροπία ποιότητας και δυνατότητας μεταφοράς. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μου, χρησιμοποίησα κατά βάση την Alpha 7 III και την Alpha 7R III. Χρειαζόμουν μηχανές που να μπορούν να γυρίσουν βίντεο και στατικές εικόνες, και να μου δώσουν μια κινηματογραφική ποιότητα, και η σειρά Alpha 7 της Sony είναι ο μοναδικός εξοπλισμός full-frame που συνδυάζει αυτά τα χαρακτηριστικά. Επίσης, χρησιμοποίησα μια FS5, και ήταν η κύρια μηχανή μου στις λήψεις του Selma από την ακτή. Λατρεύω το μικρό μέγεθος της FS5, αλλά στην καρδιά του εγχειρήματος ήταν οι Alpha 7".
Εκτός από τον "αισθητήρα full-frame σε τόσο μικρό σώμα" ο Maciek στηρίχτηκε πολύ στην εσωτερική σταθεροποίηση εικόνας (IBIS) των μηχανών Alpha, "καθώς δεν υπήρχε εξωτερικό gimbal σε καμία λήψη. Μπορούσα επίσης να τραβήξω σε S-Log για υψηλότερη ποιότητα και να ρυθμίσω τη μηχανή σε 50p/100p, ώστε μετά να έχω μεγάλο περιθώριο αλλαγής του FPS. Αυτές οι μηχανές έχουν επίσης εξαιρετική μπαταρία, στεγανοποιημένη κατασκευή και μπορούν να τραβήξουν σε συνθήκες πολύ χαμηλού φωτισμού, σχεδόν χωρίς καμία απώλεια ποιότητας. Όλα απόλυτα κρίσιμα για αυτό το ταξίδι σε δύσκολες θάλασσες". Καθώς έγιναν γυρίσματα πάνω και έξω από το Selma, αλλά και από την κορυφή του ιστού, η ευελιξία των Alpha πρόσφερε στον Maciek όλα όσα χρειαζόταν. "Τώρα θεωρώ" λέει, "ότι ακόμα κι αν έπαιρνα μαζί μου μια μεγάλη μηχανή, δεν θα μπορούσα να τη χρησιμοποιήσω. Πιστέψτε με, όταν είσαι στην άκρη του κόσμου και το κατάστρωμα πλημμυρίζει παγωμένο νερό, η προσοχή σου δεν είναι στραμμένη στον χειρισμό μιας μεγάλης κάμερας! Η μεγαλύτερη δυσκολία της λήψης στη θάλασσα ήταν ότι έπρεπε να αντιμετωπίσω τις δικές μου αδυναμίες, όπως τη ναυτία, και να πιέσω τον εαυτό μου να συγκεντρωθεί στην εικόνα. Κάποιες φορές ήταν πραγματικά πολύ δύσκολο".
Από το γύρισμα της πιο δυνατής καταιγίδας στον Πορθμό του Ντρέικ, ενώ το πλήρωμα πάλευε με τεράστια κύματα, μέχρι την όμορφη αλλά φονική γαλήνη της απαστράπτουσας Τράπεζας Πάγου του Ρος, το Selma "ήταν αδιαμφισβήτητα μια ταινία που γυρίστηκε στις πιο δύσκολες συνθήκες" λέει ο Maciek, "και για εμένα, ήταν επίσης η πρώτη μου γνωριμία με την Ανταρκτική. Αν ο εξοπλισμός δεν με είχε βοηθήσει να κάνω αυτήν την ταινία πραγματικότητα, πιθανότατα δεν θα είχα πάει ποτέ. Στην εποχή μας, η εξερεύνηση της Ανταρκτικής είναι πολύ πιο εύκολη, χάρη στη σύγχρονη πλοήγηση και στα καλά εξοπλισμένα γιοτ, αλλά δεν είναι απλώς θέμα τεχνολογικής προόδου. Ο πιο αδύναμος και πιο δυνατός κρίκος ήταν και είναι ο άνθρωπος. Και όπως λέει ένα μέλος του πληρώματος στο τέλος της ταινίας, οι εξορμήσεις στη Θάλασσα Ρος αποδεικνύουν ότι αν πραγματικά θέλεις κάτι, μπορείς να το επιτύχεις, ανεξάρτητα με το ποιος είσαι".
