All That Moves Around Music

Η Maaike Ronhaar είχε ανέκαθεν πάθος για τη μουσική και σύχναζε σε συναυλίες και μουσικά φεστιβάλ, κάτι της έδινε ένα μαγικό συναίσθημα, όπως εξηγεί. Αυτό όμως που δεν είχε καταλάβει, μέχρι που άρχισε να καταγράφει τους μουσικούς, ήταν πόση σκληρή δουλειά και χρόνο αφιερώνουν αυτοί οι καλλιτέχνες στη μουσική τους. "Αυτή τη δέσμευση προσπαθώ να συλλάβω στις εικόνες μου", λέει.

Το έργο της Maaike στη φωτογραφία συναυλιών επικεντρώνεται στο πάθος και την οικειότητα στα παρασκήνια, στιγμές που αποκαλύπτονται μόνο όταν ακολουθείς την μπάντα σε περιοδεία. Έτσι "γίνεσαι μέλος της ομάδας" και "ταιριάζεις τέλεια". Αυτό της επιτρέπει να δημιουργήσει το δικό της φωτογραφικό στυλ.

Για να αποτυπώσει αυτές τις στιγμές, προτιμά την α7R III και την αγαπημένη της α7S II, την οποία εξακολουθεί να χρησιμοποιεί περιστασιακά για λήψεις με πολύ υψηλό ISO σε συνθήκες εξαιρετικά χαμηλού φωτισμού και η οποία είναι πιστός της σύντροφος εδώ και πολλά χρόνια.

Για τη σειρά της Maaike "All That Moves Around Music", στο επίκεντρο βρίσκονται οι φωτογραφίες των καλλιτεχνών. "Επέλεξα αυτόν τον τίτλο, επειδή ήθελα να υπογραμμίσω ότι δεν υπάρχει μόνο ο καλλιτέχνης στη σκηνή και ότι η μουσική είναι πολλά περισσότερα απ' ό,τι συνειδητοποιεί το κοινό", εξηγεί.

Αν και μερικοί εστιάζουν στην ενέργεια και την αδρεναλίνη επί της σκηνής, η Maaike ενδιαφέρεται για τις στιγμές που η μπάντα είναι εκτός σκηνής. "Προσπαθώ πάντα να καταγράφω πιο οικείες στιγμές. Έχω μια εικόνα του Tyler Bryant ξαπλωμένου στον καναπέ με την κιθάρα του, πριν ή μετά το σόου, έχει πάντα την κιθάρα στα χέρια του και παίζει ή ηχογραφεί. Στην εικόνα βρίσκεται πραγματικά στον δικό του κόσμο. Είναι μια πολύ προσωπική στιγμή που έχει βυθιστεί στις δικές του σκέψεις. Για εμένα, αυτή είναι μια μαγική στιγμή."

Προκειμένου να αποτυπώσει αβίαστες και φυσικές φωτογραφίες μιας μπάντας, με αληθινή αίσθηση οικειότητας, η Maaike εξηγεί πόσο σημαντικό είναι να γίνεται ένα με την μπάντα όταν είναι σε περιοδεία. Στην πραγματικότητα, λέει, ως φωτογράφος πρέπει να είσαι αόρατος. Μόλις βρεθείς στο λεωφορείο της περιοδείας, βρίσκεσαι στο σπίτι της μπάντας. Εξηγεί, "Δεν αφορά εσένα ως άτομο ή ως φωτογράφο. Αφορά αποκλειστικά το συγκρότημα και πρέπει να προσπαθήσεις να γίνεις και εσύ μέλος του." Ένα παράδειγμα φαίνεται σε μια συναισθηματική φωτογραφία του Dennis Duijnhouwer από τα παρασκήνια να βρίσκεται σε περισυλλογή στο διάδρομο, πριν από το σόου του.

Αν σκεφτούμε τα παρασκήνια ή το λεωφορείο της περιοδείας, συνήθως φανταζόμαστε να ρέει άφθονο αλκοόλ και ολονύχτια πάρτι, ωστόσο η Maaike εξηγεί ότι η πραγματικότητα για τις περισσότερες μπάντες είναι πολύ διαφορετική. Οι μουσικοί είναι άνθρωποι και όπως όλοι μας μπορεί να έχουν στρες, να έχουν εξαντληθεί ή να είναι άρρωστοι, όμως, όπως λένε, το σόου πρέπει να συνεχιστεί.

"Έχω μια εικόνα του Tyler Bryant μετά από ένα σόου. Ήταν άρρωστος με γρίπη. Τα έδωσε όλα στη σκηνή και μετά δεν του είχε μείνει άλλη δύναμη, κυριολεκτικά κατέρρευσε στον καναπέ, ήταν τόσο άρρωστος. Θέλω να δείξω την ανθρώπινη πλευρά και τη σκληρή δουλειά για να βγει ένα μαγικό σόου που θα απολαύσει το κοινό."

Όπως και με κάθε άλλον τύπο φωτογραφίας, το κρίσιμο στοιχείο για τη λήψη των καλύτερων καταγραφικών εικόνων είναι να βρίσκεσαι στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή και, φυσικά, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να έχεις πάνω σου πάντα μια φωτογραφική μηχανή. Για τη Maaike αυτή η μηχανή είναι η Sony α7R III, την οποία συνδυάζει συχνά με φακό Zeiss 35mm f/1,4. Αυτός ο συνδυασμός είναι ελαφρύς και αρκετά μικρός για να εύκολη μεταφορά παντού, ενώ διαθέτει χαρακτηριστικά όπως αθόρυβο κλείστρο, για να φωτογραφίζει διακριτικά. Όσον αφορά την ποιότητα της εικόνας, ο τεράστιος αισθητήρας ανάλυσης 42,4 MP και το μεγάλο δυναμικό εύρος προσφέρουν στη Maaike ευελιξία όταν επεξεργάζεται εικόνες.

Είναι ενδιαφέρον ότι η Maaike επιλέγει την α7R III για ασπρόμαυρη φωτογράφιση. "Όταν κοιτάζω μια ασπρόμαυρη φωτογραφία στην οθόνη ή στο εικονοσκόπιο, μου έρχονται στο νου όλα τα σόου που φωτογράφισα, σε ασπρόμαυρο. Το αστείο είναι ότι επειδή τραβάω σε RAW, μόνο στο στάδιο της επεξεργασίας τις βλέπω έγχρωμες για πρώτη φορά."

"Μερικές φορές εκπλήσσομαι από τα χρώματα", συνεχίζει, "πάντα όμως κάνω την επεξεργασία σε ασπρόμαυρο, εκτός αν το χρώμα προσθέτει κάτι εξαιρετικό στη φωτογραφία". Για τη Maaike, το ασπρόμαυρο εκφράζει κάτι περισσότερο από το χρώμα. Εξηγεί ότι αν τραβήξεις μια έγχρωμη φωτογραφία, τα χρώματα συμπληρώνουν την εικόνα. Ωστόσο, αν φωτογραφίσεις ασπρόμαυρα, αναδεικνύεις την ακατέργαστη ενέργεια και το συναίσθημα εκείνης της στιγμής.

Η καταγραφή εκείνων των στιγμών μακριά από τη λάμψη των φώτων της σκηνής είναι σημαντική για τη Maaike. Εν μέρει ο λόγος για την καταγραφική προσέγγιση και τις φωτογραφίες στη σκηνή είναι για να γεμίσουν τα κενά μιας ιστορίας.

"Η ζωντανή μουσική και η καταγραφική φωτογραφία είναι δύο διαφορετικά πράγματα με πολύ διαφορετική προσέγγιση, αλλά μου αρέσει να τα κάνω και τα δύο. Λατρεύω να ακολουθώ τις μπάντες και την όλη διαδικασία. Όταν φωτογραφίζεις πάνω στη σκηνή αλλά και στα παρασκήνια, μπορείς να διηγηθείς ολόκληρη την ιστορία της μπάντας. Αυτό ακριβώς θέλω να κάνω. Προσπαθώ να δώσω στους ανθρώπους μια εικόνα για το πόσο σημαντική είναι η μουσική για τον καλλιτέχνη και ελπίζω ότι μέσω των εικόνων μου μπορώ να αγγίξω τους ανθρώπους με ό,τι σημαίνει η μουσική για εμένα και τις μπάντες με τις οποίες δουλεύω."