Καταρρίπτοντας τα όρια

Αν ο Luigi Baldelli έπρεπε να επιλέξει μια λήψη που να συνοψίζει το έργο του με τους εργάτες παραγωγής κάρβουνου στην Καλαβρία της Ιταλίας… δεν θα τα κατάφερνε. "Κατά τη γνώμη μου", εξηγεί, "μία λήψη δεν μπορεί να συνοψίσει την περιπλοκότητα μιας κατάστασης. Ο καλύτερος τρόπος να την περιγράψεις είναι με μια συλλογή από πολλές διαφορετικές εικόνες".

Η επιτυχία ενός έργου συνίσταται σε αυτό το ψηφιδωτό φωτογραφιών, όπου η συλλογή των εικόνων συνθέτει μια ιστορία που δείχνει "λίγο απ' όλα, τη δουλειά τους, τον μόχθο τους, τον καπνό και τις δυσκολίες του συγκεκριμένου περιβάλλοντος".

Το έργο του στην Καλαβρία ξεκίνησε τον Μάιο του 2019. Το ενδιαφέρον του Luigi προσέλκυσε η ιδέα να καταγράψει τους εργάτες παραγωγής κάρβουνου, γιατί είναι μια εργασία με αρχαίες ρίζες, χαρακτηριστική για την περιοχή της Καλαβρίας, που περνάει από πατέρα σε γιο.

Την προσέγγισε με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο έχει φωτογραφίσει και άλλες κοινότητες κατά τη διάσημη καριέρα του στο φωτορεπορτάζ; "Κατά κάποιον τρόπο, ναι", μας λέει, "αλλά κάθε ιστορία και κάθε θέμα είναι διαφορετικά. Γι' αυτό είναι σημαντικό πάντα να είσαι σε ετοιμότητα και ανοιχτός. Έπρεπε να βρω τις καλύτερες στιγμές για να κάνω τη δουλειά μου και να συμβαδίσω με τον ρυθμό των εργατών, ώστε να μην γίνομαι εμπόδιο".

Ο Luigi ενσωματώθηκε στον μικρόκοσμο των θεμάτων του και έγινε ευπρόσδεκτος. "Είναι πολύ ευγενικοί και φιλικοί άνθρωποι", μας εξηγεί, "και δέχτηκαν την παρουσία μου, μου εξήγησαν τη δουλειά τους, μου αφηγήθηκαν τις ιστορίες τους και με κάλεσαν να φάω μαζί τους. Όταν σε υποδέχονται τόσο καλά, με τέτοιο βαθμό εμπιστοσύνης και φιλίας, είναι εύκολη η φωτογράφιση. Και το πιο σημαντικό είναι να δείχνεις σεβασμό απέναντι στο θέμα σου και την ιστορία του. Αυτό είναι το μάθημα που παίρνω διαρκώς κατά τη διάρκεια της καριέρας μου. Αυτή η φιλοσοφία στη δουλειά μου με βοηθάει πραγματικά να εμβαθύνω στις ιστορίες των ανθρώπων".

Ως επαγγελματίας φωτορεπόρτερ εδώ και πάνω από τρεις δεκαετίες, ο Luigi ξέρει ακριβώς τι πρέπει να μπορεί να κάνει μια φωτογραφική μηχανή, αλλά και τι δεν πρέπει να κάνει. "Μια καλή μηχανή για ρεπορτάζ", μας λέει, "πρέπει να είναι αξιόπιστη, εύχρηστη και να διευκολύνει το τεχνικό κομμάτι της δουλειάς. Έτσι, μου επιτρέπεται να επικεντρωθώ μόνο στην εικόνα και σε ό,τι βλέπω μέσα από τον φακό. Η α7R III είναι αξιόπιστη, διακριτική, ελαφριά αλλά και επαγγελματική, και όλα αυτά τα χαρακτηριστικά πραγματικά μου επιτρέπουν να εστιάζω απόλυτα στην εικόνα. Η λήψη γίνεται αντανακλαστικά, δεν χρειάζεται να σκεφτείς".

Όταν δούλευε στο απαιτητικό περιβάλλον παραγωγής άνθρακα, οι ξεχωριστές δυνατότητες της α7R III διευκόλυναν σε μεγάλο βαθμό το έργο του Luigi. Για παράδειγμα, η προηγμένη αυτόματη εστίαση και η υψηλή απόδοση ISO τού πρόσφεραν απόλυτη ευκρίνεια στα πορτραίτα των εργατών, καθώς και όταν κατέγραφε τον μόχθο τους, μέσα σε νέφη αιθάλης και καπνού.

Για αυτό το έργο, ο Luigi χρησιμοποίησε τον ZA OSS FE 24-70 mm f/4 στην α7R III του δημιουργώντας έναν συνδυασμό που, όπως λέει, "μου επέτρεψε να ανταποκρίνομαι σε κάθε περίσταση". Τα πάντα, από τις ευρυγώνιες λήψεις των ανθρακωρύχων που δούλευαν κόντρα στον καπνό μέχρι τα εντυπωσιακά πορτραίτα των αντρών που ήταν καλυμμένοι από στάχτη, τραβήχτηκαν με τον ίδιο φακό. Κάτι που σημαίνει ότι μπορούσε να εργαστεί γρήγορα και να αντιδράσει κατάλληλα, στη στιγμή. Η χρήση ενός μόνο φακού επίσης σήμαινε ότι δεν υπήρχε ο κίνδυνος της αλλαγής φακών μέσα στον καπνό. Ο Luigi μάς λέει ότι παρέμεινε σε σταθερό ISO 2000, έχοντας έτσι τη δυνατότητα να εργαστεί σε υψηλότερες ταχύτητες κλείστρου και μικρότερα διαφράγματα που αναδείκνυαν τη γλαφυρότητα του σκηνικού.

Άρα, λοιπόν, ο Luigi νιώθει ότι το έργο έχει ολοκληρωθεί; "Όχι", απαντάει χαμογελώντας. "Θα ήθελα να επιστρέψω το φθινόπωρο και να επιχειρήσω να βρω ένα διαφορετικό φως και ένα διαφορετικό περιβάλλον στο δάσος. Το πλεονέκτημα με τα μακροπρόθεσμα έργα είναι ότι μπορείς να ανακαλύπτεις νέα πράγματα κάθε φορά".

Αλλά, εκτός από την επιθυμία να ανακαλύψει καινούργια πράγματα, μήπως είναι και οι ανθρώπινες σχέσεις που δημιουργούνται μέσα από ένα έργο που επηρεάζουν την επιθυμία του να επιστρέψει; "Μα φυσικά!", λέει γελώντας. "Όσο περισσότερο χρόνο αφιερώνω σε ένα έργο, τόσο περισσότερο αυξάνεται το επίπεδο εμπιστοσύνης με το θέμα ή τα θέματα, και θεωρώ ότι οι εικόνες είναι σημαντικές άμα θέλεις να πεις σωστά μια ιστορία. Πρέπει να αφιερώσεις τον χρόνο που χρειάζεται για να καταδυθείς στο ρεπορτάζ, ώστε να βρεις την ανθρωπιά, το συναίσθημα, το πάθος, την οικειότητα, την ατμόσφαιρα και το ιστορικό. Δεν θέλω να παραμένω στην επιφάνεια, γιατί ξέρω ότι πάντα μπορώ να βρω περισσότερα".