Απόλυτη ελευθερία

Ο Τόλης ήταν ένας έμπειρος ταξιδιώτης από αυτήν την άποψη, έχοντας περιπλανηθεί στο Μεξικό και στην Κεντρική Αμερική, με τη φωτογραφία να συνιστά μέρος του ταξιδιού του. Αυτό έγινε απολύτως φυσικά, λέει. "Δεν είχα σχεδιάσει να βγάλω χρήματα από τη φωτογραφία και απέρριπτα την ιδέα όταν με ρωτούσαν. Ήταν απλώς κάτι που απολάμβανα, μέρος της περιήγησής μου σε αυτούς τους διαφορετικούς κόσμους".

Αυτό επηρέασε σημαντικά το στυλ φωτογράφισής του, το οποίο, όπως λέει, βασίζεται απλώς στη δημιουργική ροή του. "Αφήνομαι στη ροή των πραγμάτων", μας λέει ο Τόλης, "χωρίς απαιτήσεις ή προσδοκίες, Παίρνω τη φωτογραφική μηχανή μου και αφήνομαι. Με αυτόν τον τρόπο θεωρώ ότι μπορώ να αποτυπώσω την ουσία ενός μέρους, ενός τοπίου ή των ανθρώπων εκεί".

Για να μπορείς να ρέεις, πρέπει να είσαι ελεύθερος, και μέρος της ελκυστικότητας των φωτογραφικών μηχανών της Sony, σύμφωνα με τον Τόλη, είναι η ευκολία μετακίνησης με αυτές. "Οι φωτογραφικές μηχανές, όπως η α7S II και η α7R II, που χρησιμοποίησα στο Νεπάλ είναι ισχυρές", εξηγεί, "αλλά ελαφριές. Το βάρος πάντα αποτελεί σημαντικό παράγοντα, εξαιτίας της πεζοπορίας που έχεις να κάνεις, οπότε προσπαθείς να αφαιρέσεις κάθε δυνατό γραμμάριο. Έχω επίσης μαζί μου ένα τρίποδο, ένα drone και έναν αναρτήρα για τις κινηματογραφήσεις μου, έτσι όλα αυτά προσθέτουν βάρος. Και μην ξεχνάτε, το βάρος είναι ακόμα πιο σημαντικό όταν βρίσκεσαι σε υψόμετρο 5.000 μέτρων στα βουνά και απαιτείται προσπάθεια για κάθε βήμα που κάνεις. Η φωτογραφική μηχανή κάνει τη δουλειά της και τραβάει υπέροχες φωτογραφίες, εσύ είσαι αυτός που πρέπει να τα καταφέρει!"

Ένα άλλο στοιχείο που βοηθά τη ροή του Τόλη είναι ότι ο εξοπλισμός του Sony δεν μοιάζει απειλητικός, όπως ενδεχομένως κάποιες μεγαλύτερες DSLR. Για παράδειγμα, όταν φωτογράφιζε πορτραίτα χαρακτήρων στο ταξίδι του στο Νεπάλ, διαπίστωσε ότι "οι άνθρωποι συμπεριφέρονται πιο φυσικά από όταν χρησιμοποιείς μια μεγαλύτερη DSLR", εξηγεί, "έτσι, ξέρεις ότι το αποτέλεσμά σου θα είναι λιγότερο στημένο. Συνήθως δεν καταλαβαίνουν ότι είσαι επαγγελματίας, και μπορείς ως ανώνυμος να χάνεσαι στην πραγματικότητα της στιγμής".

Το εντυπωσιακό πορτραίτο ενός σαντού με πορτοκαλί ενδυμασία στον ναό Πασουπατινάθ στο Κατμαντού που τράβηξε ο Τόλης αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα. "Έρχονται από ολόκληρη την Ινδία και το Νεπάλ για προσκύνημα", λέει, "και κάποιοι από αυτούς μπορεί να είναι λίγο απατεώνες και να σου ζητήσουν χρήματα, ειδικά αν πιστεύουν ότι φωτογραφίζεις επαγγελματικά. Αλλά, μιλούσα με αυτόν τον άνδρα και επικοινωνήσαμε, έτσι δέχθηκε με χαρά να τον φωτογραφίσω."

Φωτογραφίζοντας πορτραίτα στο ταξίδι του, ο Τόλης χρειαζόταν τα πλεονεκτήματα της α7R II και τις καταπληκτικές δυνατότητες εστίασης και έκθεσης της α7S, καθώς και τη δυνατότητα αντίδρασης και προσαρμογής ώστε να ταιριάζει με το ελεύθερο στυλ που έχει. "Το πορτραίτο της γυναίκας τραβήχτηκε σε μια μικρή σκοτεινή καλύβα", μας λέει, "όπου με είχαν καλέσει για δείπνο. Όπως σε όλες τις ταξιδιωτικές λήψεις μου, υπήρχε μόνο φυσικό φως, που έμπαινε από την πόρτα. Έτσι, φωτογράφισα σε ISO 3200 και f/1,4 στον φακό μου FE 35 mm f/1,4 ZA για να πετύχω τη σωστή έκθεση. Όμως η α7R II είναι τόσο καλή στον έλεγχο του θορύβου που δεν τον αντιλαμβάνεσαι καν".

Η προσαρμοστικότητα είναι επίσης σημαντική για τον Τόλη, για τις σκηνές με αντιθέσεις καθώς, όπως λέει, "Θέλω πάντα να εστιάζω στη στιγμή χωρίς να με απασχολεί ιδιαίτερα η φωτογραφική μηχανή, θέλω να είμαι σίγουρος για αυτά που μπορεί να κάνει".

Δείτε για παράδειγμα αυτήν τη σκηνή του ναού Μποντνάθ στο Κατμαντού. "Έμεινα κοντά στον ναό για τρεις ημέρες", λέει ο Τόλης, "για να περιμένω το κατάλληλο φως. Μου αρέσει να φωτογραφίζω μπροστά στο φως, καθώς αποτελεί ένα εξαιρετικό εργαλείο έκφρασης συναισθημάτων. Έτσι, πρέπει να μπορώ να βασίζομαι στον εξοπλισμό μου. Γνώριζα ότι το δυναμικό εύρος της α7R II μπορούσε να τα καταφέρει με τον ήλιο πίσω από τον ναό, αποδίδοντας το φως και τις σκιές του οικοδομήματος, ενώ με μια άλλη φωτογραφική μηχανή η λήψη μπορεί να ήταν σκοτεινή ή καμένη".

Ο Τόλης θέλει επίσης τα ταξιδιωτικά του έργα να προάγουν την ιδέα της προστασίας στο μυαλό των ανθρώπων. "Υπάρχουν διάφοροι τρόποι ευαισθητοποίησης", εξηγεί, "εγώ ταξιδεύω για να δημιουργήσω και να αφηγηθώ τις ιστορίες αυτών των τοπίων και των ανθρώπων που κάνουν αυτόν τον πλανήτη υπέροχο. Είμαι πεπεισμένος ότι οι άνθρωποι δεν επιθυμούν να καταστρέψουν κάτι τόσο όμορφο, που προάγει το μυαλό και το ευ ζην".

Και πώς πιστεύει ο Τόλης ότι η φωτογραφία μπορεί να βοηθήσει σε σχέση με την προστασία; "Πιστεύω πως όσο περισσότερο καταφέρω να συμβάλω στη συνειδητοποίηση της ομορφιάς αυτού του πλανήτη, τόσο πιθανότερο είναι οι άνθρωποι να ενδιαφερθούν για τη διατήρησή της. Συνδεόμαστε με τα πάντα και το ευ ζην μας εξαρτάται από αυτό".