Για μένα η άνοιξη και το καλοκαίρι είναι συνώνυμα των νέων ξεκινημάτων. Τα φωτεινά χρώματα των πρώτων λουλουδιών αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους, ενώ ενθουσιάζομαι πάντα όταν βλέπω πεταλούδες και λιβελούλες. Λατρεύω τα ζώα και το να περνάω χρόνο μαζί τους στη φύση αποτελεί για εμένα αστείρευτη πηγή ευτυχίας και έμπνευσης, αλλά, ως προς τη μακροφωτογραφία, οι πεταλούδες και οι λιβελούλες είναι δύο από τα αγαπημένα μου πλάσματα που θέλω να φωτογραφίζω. Αγαπώ επίσης τα πουλιά που είναι πολύ δραστήρια όταν χτίζουν τη φωλιά τους και ταΐζουν τα μικρά τους. Βασικά, οτιδήποτε πετάει αποτελεί πηγή έμπνευσης για μένα.

Όταν εστιάζεις την προσοχή σου στο θέμα, είναι εύκολο να ξεχάσεις ότι το φως είναι εξίσου σημαντικό στη φωτογράφιση της άγριας ζωής όσο και σε οποιονδήποτε άλλο τύπο φωτογραφίας. Για αυτόν τον λόγο, πρέπει να επιλέγεις την καλύτερη ώρα της ημέρας, ώστε να έχεις την καταλληλότερη κατεύθυνση και ένταση φωτός. Το φως δεν επηρεάζει μόνο το θέμα, αλλά και το πώς θα φαίνεται το φόντο της εικόνας.

Μετά είναι κι ο καιρός. Βρίσκομαι σε μια αιώνια πάλη με τον άνεμο. Ο άνεμος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός για τον μακροφωτογράφο. Όταν έχεις να κάνεις με μεγάλες μεγεθύνσεις και μικρά διαφράγματα, για να αποτυπώσεις το μεγαλύτερο δυνατό βάθος πεδίου, το παραμικρό ρεύμα αέρα μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητη κίνηση του θέματος που φωτογραφίζεις και να καταστρέψει μια εν δυνάμει καλή φωτογραφία.

Προς το παρόν τραβάω τις φωτογραφίες μου με μια Sony Alpha 7R IV, αλλά μερικές φορές χρησιμοποιώ και την Alpha 9 II. Για λήψεις macro, βάζω τον φακό macro Sony FE 90m f/2.8 G, ή κάποιον φακό 180 mm άλλου κατασκευαστή με αντάπτορα. Αν θέλω να φωτογραφίσω πουλιά, χρησιμοποιώ τον Sony FE 200-600mm G ή, αν είμαι τυχερός, δανείζομαι μερικές φορές τον τέλειο φακό FE 600mm f/4 G Master.

Δεν χρειάζεται να πω ότι για τις εικόνες macro που τραβάω το τρίποδο είναι πάντα απαραίτητο. Για να πετύχω καλό βάθος πεδίου, φωτογραφίζω σε f/8 ή f/11 και προσπαθώ να διατηρώ την ευαισθησία στο ISO 100 ή 200. Αυτό δημιουργεί ταχύτητες κλείστρου που κυμαίνονται συνήθως μεταξύ του 1/5 και 1/50ου του δευτερολέπτου. Παρά το εξαιρετικό σύστημα αυτόματης εστίασης, συνήθως χρησιμοποιώ μη αυτόματη εστίαση και τη μεγεθυμένη προβολή της μηχανής, ώστε να φέρω την εστίαση και το βάθος πεδίου εκεί ακριβώς που τα θέλω.

Κατά τις λήψεις macro, συχνά χρησιμοποιώ και ηλεκτρονικές ράγες εστίασης, ώστε να τραβάω πολλαπλές εικόνες με ελαφρώς διαφορετικά επίπεδα εστίασης. Στη συνέχεια, μπορώ να τις αναμίξω σε λογισμικό και να δημιουργήσω μια εικόνα με δομή στοίβαξης, έχοντας όλο το θέμα εστιασμένο και διατηρώντας ταυτόχρονα το φόντο θολό. Για να πετύχει αυτή η τεχνική, τα πάντα πρέπει να παραμείνουν εντελώς ακίνητα: η μηχανή, το έντομο και οτιδήποτε πάνω στο οποίο στέκεται το έντομο. Εξού και είναι τόσο σημαντικό να μην φυσάει εκείνη την ημέρα.

Η καλύτερη συμβουλή που μπορώ να δώσω για την επιτόπια φωτογράφιση είναι να επιλέγεις μέρα χωρίς άνεμο, αλλά να σηκώνεσαι και νωρίς και να φωτογραφίζεις το πρωί πριν ο ήλιος ανατείλει πλήρως. Με πιο χαμηλή θερμοκρασία, τα έντομα κινούνται πολύ πιο αργά και το πιθανότερο είναι να λιάζονται στο πρωινό φως του ήλιου, για να θερμάνουν το σώμα τους. Και φυσικά, αυτή η ώρα της ημέρας θα σου προσφέρει την ευκαιρία να εκμεταλλευτείς το υπέροχο φως, ίσως μια απαλή ομίχλη ή και δροσοσταλίδες, στοιχεία που μπορούν να προσθέσουν ενδιαφέρον στο φόντο της εικόνας.

Η φωτογράφιση πουλιών εν πτήσει απαιτεί εξάσκηση και καλή γνώση του συστήματος αυτόματης εστίασης της φωτογραφικής μηχανής. Τόσο η Alpha 7R IV όσο και η Alpha 9 II έχουν απίστευτα συστήματα αυτόματης εστίασης, με την πρώτη να το συνδυάζει με ανάλυση 61 εκατ., γεγονός που μου επιτρέπει να αποτυπώνω κάθε λεπτομέρεια, και την τελευταία να μου δίνει τη δυνατότητα να φωτογραφίζω σε έως και 20 fps.

Ρυθμίζω τις μηχανές μου στη λειτουργία AF-C, με τα σημεία εστίασης Lock-On ρυθμισμένα είτε στο L είτε στο Zone, ώστε το σημείο εστίασης να έχει χώρο να μετακινηθεί όσο μετακινείται και το πουλί. Μετά περνάω σε λειτουργία συνεχούς λήψης Hi+, η οποία, όπως είπα, σημαίνει έως και 20 fps με τη Sony Alpha 9 II. Αυτό μου δίνει τη δυνατότητα να τραβάω ποικιλία διαφορετικών λήψεων και κινήσεων όσο διαρκεί η πτήση του πουλιού. Μετά υπάρχουν και οι ρυθμίσεις της έκθεσης, με την ταχύτητα του κλείστρου να αποτελεί προφανώς τη σημαντικότερη, προκειμένου να διασφαλίζω ότι θα αποφύγω τη θόλωση κινούμενης εικόνας, οπότε ρυθμίζω πάντα την ταχύτητα κλείστρου τουλάχιστον στο 1/2000ό του δευτερολέπτου και, έπειτα, αφήνω το διάφραγμα στη μέγιστη ρύθμιση. Έτσι νιώθω σίγουρος ότι μπορώ να αφήσω τη ρύθμιση της ευαισθησίας στο Auto ISO, γνωρίζοντας ότι τόσο η Sony Alpha 7R IV όσο και η Alpha 9 II παράγουν πολύ χαμηλό θόρυβο, προκειμένου να μπορώ να αποτυπώνω ένα πουλί που πετάει γρήγορα, όντας σίγουρος ότι θα έχω όλες τις λεπτομέρειες που χρειάζομαι.