Το καλοκαίρι είναι περίεργη εποχή για φωτογράφιση. Την ημέρα, το φως είναι συνήθως πολύ σκληρό για φωτογράφιση τοπίου, οπότε για να έχετε τη ευκαιρία να τραβήξετε υπέροχες φωτογραφίες, πρέπει να φωτογραφίσετε είτε πολύ νωρίς το πρωί είτε πολύ αργά το βράδυ. Μου αρέσουν οι πρώτες πρωινές ώρες.

Το πρωί είναι ήρεμο, ακόμη και στην πόλη. Οι άνθρωποι είναι πολύ λιγότεροι και δεν συμβαίνουν πολλά τριγύρω. Υπάρχει ένα όμορφο φως και πιθανώς λίγη άχλη νωρίς το πρωί, καθώς και τα τιτιβίσματα των πουλιών και οι ήχοι των ζώων και των εντόμων καθώς ξεκινούν τη μέρα τους.

Όσον αφορά τον προγραμματισμό της φωτογράφισης νωρίς το πρωί, δεν το κάνω, τουλάχιστον όχι όπως κάνουν πολλοί φωτογράφοι τοπίων. Ποτέ δεν κάνω έρευνα σε ποιο σημείο του τοπίου θα ανατείλει ο ήλιος ή ποια ώρα το φως μπορεί να πέσει πάνω σε κάποιο στοιχείο. Μου αρέσει να είμαι αυθόρμητος και να κινούμαι. Αν δω ξαφνικά κάτι, τότε θα βγάλω μια φωτογραφία.

Είναι δύσκολο να περιγράψω γιατί κάνω κλικ στο κλείστρο της Sony Alpha 7R III ή της Alpha 7R IV. Κοιτάζω πάντα τριγύρω και παρατηρώ την κατεύθυνση του φωτός ή κάποιο χαρακτηριστικό του τοπίου, ίσως κάποια γραμμή ή ένα μοναχικό δέντρο. Περπατώ και παρατηρώ το περιβάλλον και ξαφνικά θα συμβεί που θα εξάψει τη φαντασία μου, και θα σταματήσω για να φωτογραφίσω.

Καθώς δεν γνωρίζω ποτέ τι εικόνες θα τραβήξω, έχω πάντα μαζί μου διάφορους φακούς για να είμαι προετοιμασμένος. Ο ένας φακός που υπάρχει πάντα στη φωτογραφική μου τσάντα είναι ο FE 24-105mm f/4 G OSS. Είναι εξαιρετικός για πολλές από τις εικόνες που φωτογραφίζω.

Συνήθως έχω επίσης μαζί μου τον FE 16-35mm f/4 ZA OSS και αν θέλω ο εξοπλισμός μου να είναι ελαφρύς αλλά χρειάζομαι τηλεφακό, τότε θα χρησιμοποιήσω τον FE 70-300mm f/4.5-5.6 G OSS που είναι εξαιρετικός για την τιμή του, αν και για εμένα το σημαντικό είναι το μέγεθος και το βάρος του.

Αν το βάρος δεν είναι πρόβλημα, θα προσθέσω τον FE 12-24mm f/2.8 GM, τον 70-200mm f/2.8 GM OSS, αντί του FE 70-300mm f/4.5-5.6 G OSS, και φυσικά τον FE 200-600mm f/5.6-6.3 G OSS.

Ένα πράγμα που χαρακτηρίζει οποιαδήποτε μηχανή της Sony είναι ότι το εξαιρετικό δυναμικό εύρος. Όταν φωτογράφιζα με την DSLR μου πριν κάποια χρόνια, χρησιμοποιούσα πάντα έκθεση με οριοθέτηση και συγχώνευα τις εικόνες στο Adobe Photoshop, για να μεγιστοποιήσω το δυναμικό εύρος. Τώρα το κάνω σπάνια. Επιλέγω να κάνω έκθεση των φωτεινών σημείων και μετά έχω τη δυνατότητα να φωτίζω τις σκιές για να εμφανίζω τις λεπτομέρειες.

Εκτός από την παρακολούθηση του ιστογράμματος, φροντίζω να μεγιστοποιώ την έκθεσή μου για το δυναμικό εύρος της μηχανής ρυθμίζοντας το στυλ του JPEG εντός της μηχανής σε "Ουδέτερο" και, στη συνέχεια, μειώνοντας την αντίθεση στη χαμηλότερη ρύθμιση. Στόχος μου είναι να έχω την πιο επίπεδη εικόνα, ώστε να βλέπω όλες τις λεπτομέρειες σε φωτεινά και σκιασμένα σημεία που προκύπτουν από την επεξεργασία του raw αρχείου. Όταν κάνω τη λήψη, αυτό που βλέπω μέσω του viewfinder ή στην πίσω οθόνη δεν μοιάζει καθόλου με την τελική επεξεργασμένη εικόνα, αλλά βοηθά στη δημιουργία του καλύτερου δυνατού raw αρχείου που θα το επεξεργαστώ μετέπειτα.

Μπορεί να μην επεξεργαστώ τις εικόνες για μερικές ημέρες, ακόμη και εβδομάδες, από τη λήψη τους, οπότε προσπαθώ να θυμάμαι πώς ήταν η σκηνή, πώς ήταν εκείνη η στιγμή και ακόμη πώς ήταν το περιβάλλον, η θερμοκρασία, ο καιρός, τα πάντα. Αυτές οι λεπτομέρειες επηρεάζουν το πώς επεξεργάζομαι τις εικόνες μου.

Για παράδειγμα, αν ήταν μια μέρα που κρύωνα και είχα ήδη εξαντληθεί από την πεζοπορία, μπορεί να δώσω στην εικόνα έναν ελαφρώς πιο ψυχρό μπλε τόνο. Αν ήταν ένα ζεστό περιβάλλον, όπου ένιωθα καλά, τότε η επεξεργασία μου θα το αντικατοπτρίζει αυτό. Το κλειδί είναι να μην το παρακάνεις.

Θα είμαι ειλικρινής όμως, το να ξυπνάω για φωτογράφιση νωρίς το πρωί μου είναι πάντα δύσκολο. Η ανταμοιβή είναι ο λόγος που το κάνω. Όταν επιστρέφω με φωτογραφίες που αγαπώ, τότε αξίζει ο κόπος.