Όταν φωτογραφίζω ανθρώπους για τους οποίους δεν γνωρίζω τίποτα, αυτό προσδίδει μια αίσθηση μυστηρίου στην εικόνα. Ασχολούμαι με πολλά είδη φωτογραφίας, από γάμους, αρχιτεκτονική, τοπία, πορτρέτα, ακόμα και φωτογραφίσεις λεπτομερειών ή προϊόντων. Ωστόσο, όταν κοιτώ το αρχείο μου, αυτό που με ελκύει περισσότερο είναι οι εικόνες των ανθρώπων, τα πρόσωπα και οι εκφράσεις τους. Μου αρέσει να φωτογραφίζω την οικογένειά μου, τους φίλους μου και ανθρώπους που συναντώ, αλλά μου αρέσει επίσης να φωτογραφίζω ανθρώπους των οποίων τις ιστορίες δεν γνωρίζω. Και δεν υπάρχει έλλειψη αγνώστων, καθώς είναι παντού, όπου κι αν είναι πας.
Γενικά, τραβάω φωτογραφίες δρόμου εν κινήσει, γεμίζοντας τον ελεύθερο χρόνο που μπορεί να έχω την ημέρα ή το βράδυ. Όταν δεν ξέρεις πού πηγαίνεις και τι να περιμένεις, το κάνει ακόμα πιο συναρπαστικό.
Όταν σκοπεύω να τραβήξω φωτογραφίες δρόμου, παίρνω μαζί μου τον Sony FE 35mm f/1.4 G Master ή τον FE 50mm f/1.4 ZA. Και οι δύο φακοί προσφέρουν καταπληκτική ποιότητα εικόνας, ακόμη και με f/1.4. Με τα απλά χειριστήρια φακού, είναι εύχρηστοι και όχι πολύ βαριοί, που σημαίνει ότι μπορώ να τους κουβαλάω μαζί μου όταν περπατάω για πολλή ώρα.
Ωστόσο, όταν κουβαλάω μαζί μου τη φωτογραφική μηχανή, "για παν ενδεχόμενο", συνήθως παίρνω μικρότερους και ελαφρύτερους φακούς, όπως τον FE 35mm f/2.8 ZA ή τον FE 55mm f/1.8 ZA. Αυτοί οι φακοί κρύβουν πολλά περισσότερα απ' ότι φαίνεται με την πρώτη ματιά, καθώς είναι μικροί αλλά πολύ ισχυροί. Με βοηθούν να φωτογραφίζω πεντακάθαρες εικόνες, κάθε φορά.
Μου αρέσει να συνδυάζω τη διάθεση ή την ενέργεια της στιγμής στην εικόνα. Θέλω επίσης να καταγράψω μέρη που σιγά σιγά εξαφανίζονται κάτω από σύγχρονα γυάλινα κτίρια και εμπορικά κέντρα, ώστε οι θεατές στο μέλλον να βλέπουν πώς ήταν κάποτε οι πόλεις μας.
Πώς γίνομαι αόρατος
Όταν είμαι αόρατος στους ανθρώπους που φωτογραφίζω στον δρόμο πετυχαίνω πραγματικά υπέροχες λήψεις. Όταν τα θέματά μου δεν γνωρίζουν ότι φωτογραφίζονται, μπορώ να τραβήξω αυθεντικές και φυσικές εικόνες.
Γίνεσαι αόρατος όταν οι άνθρωποι γύρω σου δεν βλέπουν πού κοιτάζεις, επομένως το να κρύβεις τα μάτια σου μπορεί να λειτουργήσει πολύ καλά. Τα σκούρα γυαλιά ηλίου ή ένα καπέλο του μπέιζμπολ βοηθούν.
Έχω χρησιμοποιήσει ακόμη και το τηλεχειριστήριο Sony RMT-P1BT με τη μηχανή μου. Μπορώ να κρατάω τη μηχανή ή να την έχω κρεμασμένη στη μέση μου και να την ενεργοποιήσω από την τσέπη μου. Είναι εξαιρετικό, ειδικά όταν συνδυάζεται με το αθόρυβο κλείστρο της Alpha 9 II.
Αν συμβεί κάτι ξαφνικά, με ελκύει η "στιγμή", και τίποτα άλλο δεν είναι σημαντικό. Προσπαθώ να εστιάζω γρήγορα στο θέμα και να κάνω τη σύνθεση όσο πιο γρήγορα γίνεται. Η εξαιρετική παρακολούθηση αυτόματης εστίασης σημαίνει ότι μπορώ να επικεντρωθώ στη σύνθεση και τον συγχρονισμό της εικόνας, γνωρίζοντας ότι η κάμερα θα παρακολουθεί με ακρίβεια το θέμα χωρίς κόπο.
Η διακριτικότητα είναι καλή για όλους. Πρώτον, επειδή είναι λιγότερο πιθανό να αντιμετωπίσω προβλήματα και δεύτερον, επειδή δεν χρειάζεται να δώσω εξηγήσεις για το τι κάνω και να νιώσω άβολα. Από την άλλη, όταν κάποιος σε προσέχει, η οπτική επαφή μπορεί να κάνει την εικόνα πιο προσωπική και να τη ζωντανεύσει!
Ένας κανόνας που έχω όταν φωτογραφίζω στον δρόμο είναι να μην φωτογραφίζω ανθρώπους σε ντροπιαστικές στιγμές. Δεν θέλω να ενοχλώ τους ανθρώπους τόσο στον δρόμο όσο και αργότερα, αν δουν κάπου τη φωτογραφία.
Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι μου αρέσει να περπατάω στους δρόμους και να τραβάω εικόνες, δεν πετυχαίνω πάντα μια ενδιαφέρουσα εικόνα. Σε κάποιες περιπτώσεις είμαι τυχερός, άλλες φορές δεν είμαι. Αλλά αυτό ακριβώς με διασκεδάζει, το να μην γνωρίζω ακριβώς τι θα φωτογραφίσω και τι θα φέρω στο σπίτι είναι αυτό που με ελκύει ανελλιπώς στη φωτογραφία δρόμου.
"Η φωτογραφία μού χάρισε το μεγαλύτερο δώρο, το να βλέπω τον κόσμο με μια μοναδική οπτική. Υπάρχει τόση ομορφιά και μαγεία γύρω μας που αξίζει να αποτυπωθεί. Το μόνο που χρειάζεται είναι να συνεχίσετε να την ψάχνετε και να είσαστε πάντα σε ετοιμότητα."