Σωτήρες

Η Wiltshire Air Ambulance υποστηρίζεται από ιδιωτικές και δημόσιες χορηγίες, εκτελώντας έναν τεράστιο, απαιτητικό και περίπλοκο όγκο υπηρεσιών. Ο ερχομός όμως της παγκόσμιας πανδημίας περιέπλεξε κι άλλο το έργο και τη χρηματοδότησή της, κάνοντάς τα όλα πιο δύσκολα. Αυτή είναι η ιστορία που ήθελε να αφηγηθεί ο Terry Donnelly.

Για να καταγράψει τον τρόπο με τον οποίο η Wiltshire Helicopter Emergency Medical Service (HEMS) ανταποκρίθηκε στην πανδημία, ο Terry τους ακολούθησε σε εξουθενωτικές ημέρες, διάρκειας 16 ωρών. "Ποτέ δεν σταματάνε" λέει, "και η δουλειά τους είναι τόσο απαιτητική σωματικά και πνευματικά, που ένιωσα ότι είναι πολύ σημαντικό να τη φωτογραφίσω. Ο ατομικός εξοπλισμός προστασίας για την Covid είναι ζωτικής σημασίας, αλλά υπονομεύει τις σωματικές πτυχές του εγχειρήματος, καθώς και την επικοινωνία, ειδικά όταν έχεις να κάνεις με έναν αποπροσανατολισμένο ασθενή. Ο κόσμος πρέπει να γνωρίζει τις προκλήσεις που αντιμετώπισαν οι επαγγελματίες και την επιμονή τους για να σώσουν ζωές".

"Η συνεχής κατάσταση ετοιμότητας σήμαινε ότι έπρεπε κάθε πρωί να ζυγίζομαι μαζί με τον εξοπλισμό της κάμερας, έτσι ώστε ο πιλότος να μπορεί να υπολογίσει με ακρίβεια τα απαραίτητα καύσιμα", εξηγεί ο Terry, "και είχα πάντα μαζί μου τον εξοπλισμό μου Sony. Αλλά, όπως και το πλήρωμα και οι διασώστες, φορούσα επίσης και τον εξοπλισμό προστασίας, που δημιουργεί διάφορες δυσκολίες. Καθώς ήμουνα προσδεδεμένος στο αεροσκάφος με ιμάντα ασφαλείας τεσσάρων σημείων, κάλυμμα προσώπου και εξοπλισμό επικοινωνίας, υπήρχαν πραγματικές δυσκολίες στη λήψη φωτογραφιών, και φυσικά όφειλα και να μην ενοχλώ καθόλου. Τίποτα δεν πρέπει να εμποδίζει το έργο των διασωστών".

Χωρίς να έχει δεύτερες ευκαιρίες, ο Terry στηριζόταν στον εξοπλισμό του Sony Alpha και δεν τον απογοήτευσε. "Φωτογράφιζα με Alpha 9, Alpha 9 II και κάποιες Alpha 7C" εξηγεί, "και οι τελευταίες ήταν ιδιαίτερα σημαντικές κατά τις συνεχείς μετακινήσεις μου ή την εργασία μου στους μικρούς χώρους του ελικοπτέρου, του οποίου το callsign είναι HELIMED22. Η ποιότητα εικόνας full frame που αποδίδουν τόσο ελαφριές μηχανές είναι εντυπωσιακή, ειδικά όταν συνδυάζονται με φακούς G Compact. Χρησιμοποίησα τους FE 24 mm f/2.8, FE 40 mm f/2.5 και FE 50 mm f/2.5, και τις εικόνες που τράβηξα δεν θα μπορούσα να τις είχα τραβήξει με μεγαλύτερο και πιο βαρύ εξοπλισμό. Αυτοί οι φακοί έχουν εξαιρετικές εστιακές αποστάσεις για λήψεις ντοκιμαντέρ, εστιάζουν γρήγορα και προσλαμβάνουν πολύ φως, όταν χρειάζεται".

Επίσης σημαντικές για το έργο του Terry είναι λειτουργίες όπως η ενσωματωμένη σταθεροποίηση εικόνας (IBIS), το Real-time Eye AF και η αθόρυβη λήψη. “Το IBIS κάνει μεγάλη διαφορά στις λήψεις σε χαμηλό φως" εξηγεί "και μου επέτρεψε να χρησιμοποιήσω χαμηλότερες ταχύτητες κλείστρου, για να αποτυπώσω την κίνηση στους ρότορες του ελικοπτέρου. Αλλά το αθόρυβο κλείστρο και η αυτόματη εστίαση με ανίχνευση ματιού ήταν απόλυτα απαραίτητα γύρω από τους πλήρως εξοπλισμένους διασώστες. Η χρήση της λειτουργίας AF στο μάτι σήμαινε ότι μπορούσα να φωτογραφίσω με το μέγιστο διάφραγμα και να εστιάσω γρήγορα μέσα από το προστατευτικό προσώπου, ενώ χάρη στο αθόρυβο κλείστρο, δεν ήμουν ποτέ παρεμβατικός ούτε αποσπούσα το πλήρωμα, ακόμα και όταν φωτογράφιζα δίπλα τους".

Οι φωτογραφίες που ο Terry νιώθει ότι αποδίδουν καλύτερα τα καθήκοντα του πληρώματος περιλαμβάνουν αυτά τα δυνατά πορτραίτα της διασώστριας, Joanne Gilbert, με τα σημάδια του προστατευτικού εξοπλισμού στο πρόσωπό της, και του πιλότου "Elvis" Costello, πλαισιωμένου από την αντανάκλαση του HELIMED22 στο παράθυρο του γραφείου του. "Αυτές οι λήψεις" εξηγεί, "περιέχουν τα στοιχεία που αφηγούνται την ιστορία της Covid, όπως ο προστατευτικός εξοπλισμός, αλλά επίσης, αποτυπώνουν την προσωπικότητα και τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν. Η Jo από πρόσχαρη και ομιλητική στην αρχή της βάρδιας της, σοβάρευε και αποκτούσε σημάδια στο πρόσωπο από τον εξοπλισμό, όσο έκανε το καθήκον της και έσωζε ζωές. Και ο "Elvis" είναι διαρκώς σε εγρήγορση, υπεύθυνος για όλο το πλήρωμα και για τις ζωές που προσπαθούσαν να σώσουν".

Τελικά, ήταν η διαδικασία της αφήγησης αυτής της ιστορίας που έδωσε στον Terry τη μεγαλύτερη ευχαρίστηση. "Η φωτογραφία μετατρέπεται σε ένα είδος πλατφόρμας επικοινωνίας" καταλήγει, "και στη δυνατότητα να μοιραστείς ό,τι είναι για σένα σημαντικό, τις ιστορίες που αξίζουν πραγματικά. Όλοι πάλεψαν με κάποιον τρόπο τον περασμένο χρόνο, αλλά πρέπει να συνεχίσουμε να στηρίζουμε τις σημαντικές υπηρεσίες, όπως τα ελικόπτερα αεροδιακομιδής ασθενών, με δωρεές. Ποτέ δεν ξέρουμε ποια ζωή μπορεί να εξαρτάται από αυτές. Έχω δει τα περιστατικά που αντιμετωπίζουν και οι ιστορίες τους πρέπει να ακουστούν, ώστε ποτέ να μην τους θεωρήσουμε δεδομένους. Και χαίρομαι που είχα τη δυνατότητα να τις αφηγηθώ".