Η Αίτνα, ένα από τα ψηλότερα ενεργά ηφαίστεια της Ευρώπης, υψώνεται από τα περίχωρα της Κατάνια σαν μυθικός Τιτάνας και αναταράσσει περιοδικά την ανατολική ακτή της Σικελίας. Στα 3.326 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας, ο γίγαντας αυτός αποτελεί το κεντρικό θέμα της τελευταίας φωτογραφικής σύνθεσης του Massimo, την οποία άρχισε να δημιουργεί το 2019, αλλά που ζυμωνόταν στο μυαλό του για πολλά περισσότερα χρόνια.
Εξοπλισμένος με τη μηχανή του Sony Alpha 7R IV, ο Massimo ξεκίνησε το έργο του, παρά τις πολλές προκλήσεις. "Ήθελα να κάνω μια σειρά φωτογραφιών με θέμα την Αίτνα και το φυσικό περιβάλλον της Σικελίας, αλλά έχοντας γεννηθεί στην Κατάνια, είχα να αντιμετωπίσω σημαντικές εσωτερικές αντιστάσεις αναφορικά με την αφήγηση της ιστορίας της ιδιαίτερης πατρίδας μου. Οι συναισθηματικοί και πολιτισμικοί δεσμοί με δυσκόλευαν", εξηγεί. "Έμεινα πολλούς μήνες εκεί για το έργο αυτό, αλλά η Αίτνα είναι μια αχανής και περίπλοκη περιοχή, που πρέπει να γνωρίζεις σε βάθος, για να δημιουργήσεις εικόνες που να είναι εντυπωσιακές και όχι επιφανειακές".
Καθώς στα προηγούμενα έργα του επικεντρωνόταν σε περιβάλλοντα κατασκευασμένα από τον άνθρωπο, σε πόλεις και αρχιτεκτονική, η εξοχή γύρω από την Αίτνα και τα αξιοθέατά της, που αποτελούν παγκόσμια κληρονομιά της UNESCO ήταν μια πραγματική στροφή για τον Massimo, αλλά η προσέγγισή του δεν έχει αλλάξει. "Δουλειά μου είναι να αφηγούμαι ιστορίες" εξηγεί, "να εμβαθύνω στις πτυχές της πραγματικότητας και να μεταδίδω την προσωπική μου οπτική σε όποιον βλέπει τη δουλειά μου. Δεν συμπυκνώνω γεγονότα σε μία μόνο εικόνα. Μου αρέσει να παίρνω τον χρόνο μου για να αναζητάω εικόνες που εκφράζουν με τον καλύτερο τρόπο την ψυχή και την ταυτότητα μιας τοποθεσίας".
"Και η Σικελία είναι ένα πραγματικά μοναδικό μέρος" συνεχίζει. "Έχει να δείξει απίστευτες εικόνες, όπως κάποιες από τις πιο άγριες περιοχές στα ενδότερα, με νέους σχηματισμούς από ροές φρέσκου βασάλτη, πυροκλαστικούς σχηματισμούς και ανατριχιαστικές ερημοποιήσεις, μέχρι και τη γαλήνια ομορφιά της θάλασσας και των αμπελώνων, στις χαμηλότερες πλαγιές κάτω από το βουνό. Σε όλη τη διάρκεια του έργου, ο στόχος μου ήταν να σε μεταφράσω σε εικόνες τη δική μου συναισθηματική αντίδραση σε αυτά τα μέρη.
Σε αυτά τα μακρινά ταξίδια και τις σκοτεινές καταβάσεις, ο Massimo είχε συντροφιά τη μηχανή του Sony Alpha 7R IV, την οποία περιγράφει ως "εντυπωσιακό μηχάνημα. Μικρή, ελαφριά και με πολύ υψηλή ποιότητα, είναι ιδανική για εργασία σε σωματικά απαιτητικές συνθήκες και όταν το βάρος παίζει κρίσιμο ρόλο στην επιτυχία του έργου. Με αρχεία εξαιρετικής ποιότητας και πολύ ευρύ δυναμικό εύρος, μπορούσα να εργαστώ ακόμα και χωρίς τρίποδο, σε ακραίες συνθήκες φωτός".
Πολλές από τις υπόγειες λήψεις του τραβήχτηκαν σε ιλιγγιώδη επίπεδα ISO, διατηρώντας ταυτόχρονα μεγάλη λεπτομέρεια και τους διακριτικούς τόνους του βράχου. Στο σπήλαιο Σερακότσο, ο Massimo φωτογράφισε με ISO 16.000, που τον βοήθησε να πετύχει ταχύτητα κλείστρου 1/20 δευτ. σε λήψεις με το χέρι, που σε συνδυασμό με τη σταθεροποίηση εικόνας της μηχανής Alpha 7R IV έχει ως αποτέλεσμα εξαιρετική ευκρίνεια. Στο νησί Βουλκάνο δίπλα στη Μεσίνα, όπου το ηφαιστειακό έδαφος παράγει ιαματική λάσπη, κατάφερα να δουλέψω με το χέρι", εξηγεί, "αποφεύγοντας το βλέμμα των ανθρώπων που βούταγαν στα θειούχα λασπόλουτρα. Με ISO πάνω από 10.000 ήταν ο μόνος τρόπος να βγάλω τη φωτογραφία, αλλά δεν υπήρξε κανένα προβλήματα με την ποιότητα".
Αναφορικά με την επιλογή φακών, ο Massimo επιλέγει τις κλασικές εστιακές αποστάσεις για ντοκιμαντέρ, καθώς προτιμάει τη φυσική, ρεαλιστική οπτική τους.
"Γενικώς, χρησιμοποιώ τον FE 35 mm f/1.4 GM και τον FE 55 mm f/1.8 ZA" λέει, "και προτιμάω να έχω λίγους φακούς, παρά να κουβαλάω περισσότερους από όσους χρειάζομαι. Έχοντας λιγότερες επιλογές, μπορώ να εσωτερικεύω τη θέα που μου δίνει ο κάθε ένας, και να βάζω όλη μου την προσοχή στο θέμα. Κάποιες φορές, επίσης χρησιμοποιώ τον ελαφρύ FE 70-200 mm f/4 G OSS, που είναι πολύ χρήσιμος για τη λήψη πιο μακρινών τοπίων.
Με το έργο του για την Αίτνα να είναι σε εξέλιξη, ο Massimo είναι ευχαριστημένος με ό,τι έχει πετύχει έως τώρα, αλλά ξέρει ότι έπεται απαιτητική συνέχεια. "Η Αίτνα, όπως όλα τα βουνά, θέλει ώρες περπάτημα και σκαρφάλωμα, που γίνονται ακόμα πιο δύσκολα από την κοφτερή λάβα των προηγούμενων εκρήξεων, και ενώ δεν είναι κάτι που δεν μπορεί να ξεπεραστεί με λίγη προπόνηση, η Alpha 7R IV έχει κάνει πραγματικά τη διαφορά στο τι μπορώ να πετύχω σε κάθε εξόρμηση. Θα έλεγα ότι μου προσφέρει την ίδια, αν όχι καλύτερη ποιότητα από πολλές μηχανές μεσαίου φορμά, αλλά με τον χειρισμό και το βάρος μιας μικρής. Και μετά από έξι ή επτά ώρες πεζοπορίας στο ηφαίστειο, είναι κάτι που το εκτιμάς πραγματικά!"
"Η φωτογραφία για μένα πάνω από όλα είναι ένα μέσο έκφρασης"
